Reisverslag #2 – Paraty en Rio de Janeiro

Ik schrijf dit terwijl ik in een bikini zit te wachten in een waserette tot mijn kleren terug ietwat fatsoenlijk ruiken en vlek-arm zijn. Ik heb de hoop op vlekkeloze of gestreken kleren al opgegeven. Naast mij ligt mijn telefoon op te laden want nadat de loodgieter gisteren de douche repareerde in onze slaapzaal, werkt de elektriciteit niet meer.
Na de geweldige cliffhanger van de vorige post vraag je je waarschijnlijk af of het goed gekomen is met de snede in mijn voet of dat ik zoals een echte piraat nu met een tafelpoot rondloop. Het is grotendeels goed gekomen, tot nu toe! Het enige wat me niet lukte, is het rustig aan doen. 
De dag na mijn ziekenhuisavontuur bracht ik door op het strand van Paraty Mirim, een mooi en rustig strand in de baai naast Paraty. De strandhonden vinden me meteen en besluiten dat mijn handdoek, ook hun handdoek is. Om tot het strand te raken betaalde ik een veel te dure uber, wel 100 reais, maar om terug te komen neem ik een lokale bus voor 5. Ik denk dat ik een rustige dag zal hebben, maar maak uiteindelijk toch nog 15.000 stappen. Die avond ontmoet ik mijn nieuwe Duitse vrienden weer en komen we toevallig uit op een Samba drumcirkel op het strand. Het volume en de energie is indrukwekkend! De dag erop besluit ik terug te gaan naar hetzelfde strand (met de bus) en kom ik een Braziliaans-Duitse familie tegen. Ze gaan een boot nemen naar de fjord die in de volgende baai ligt en vragen of ik zin heb om mee te gaan. Natuurlijk! Met mijn rugzak vol kleding om te repareren en al mijn elektronica om te schrijven, nemen we de boot. Helaas was het strand en de baai een echte tourist trap, maar wel het startpunt van de hike naar de Sugarloaf Peak van Paraty, een mooie hoge berg (ongeveer 400 meter stijgen) met een geweldig uitzicht over de fjord. We stijgen rustig en bereiken na ongeveer een uurtje het uitzichtpunt, waar we lunchen. Ik praat veel met het koppel, zij is Braziliaanse en hij Duitser, maar zijn Portugees is vlekkeloos! Nadat we veilig terug in Paraty stad zijn geraakt, geven ze me Guanabara, een soort Guava gelei in de vorm van een blok, als dankjewel voor de gezellige dag die we samen doorbrachten. Ik ga nog een burger eten en vermut drinken met de Duitsers in de avond, waarna we vaarwel zeggen tegen elkaar.



Op mijn laatste dag in Paraty probeer ik watervallen te zoeken, zonder al te veel succes. Opeens stort de regen uit de hemel en zoek ik onder een afdakje wat schutting samen met een Braziliaans tienermeisje en een oudere Braziliaanse man. We willen terug naar het centrum, maar de volgende bus is pas over 1,5 uur. Dus, staken we onze duim uit om dan maar terug te liften (sorry papa en mama) en 20 minuten later stond ik in een zonovergoten centrum. Ik ben klaar om naar Rio te trekken en ben benieuwd wat er op me wacht daar.
Mijn eerste nacht in Rio voelt wat raar. Ik merk dat ik overal een dag nodig heb om te wennen aan de nieuwe omgeving. Anders dan vroeger, waar ik soms maar 2 dagen op een plek verbleef en het me niet kon veroorloven om afwachtend te reageren op de nieuwe plek. Ik verblijf in een hele sociale hostel en binnen enkele dagen heb ik een volledig Zuid-Amerikaanse vriendengroep met overwegend Argentijnen. Ze komen in grote getallen naar Rio om hun winterdip te doorbreken. Het duurt ongeveer 2 dagen vooraleer ik ook een “sh” gebruik in plaats van een “j” en alles wat ooit “tu, usted, os of ustedes” was inruil voor “vos”. Hoewel ik niet alle woorden begrijp, vind ik het toch een leuk accent en een leuke manier van praten! Enkele van mijn top woorden die ik leerde in de voorbije 2 weken waren ‘Chamochear” (kijken of er interessante mensen zijn) en “Coquetear” (op een coquette manier flirten). Omdat ik in december terug in Rio ben, is mijn focus niet super toeristisch. Ik wil gewoon de stad wat ervaren en dat is precies wat ik doe. Overdag gaan we naar het strand, een markt of het centrum, en in de avond gaan we op stap. Ik zag de wijk in het centrum, fietste rond de lagune, deed een hike naar pedra bonita, ging naar Praia Vermelha, at super lekker vers gemaakt eten in de kantine van Lulu bij het Pura Vida hostel, maar het overgrote deel van de tijd bracht ik door met een gigantische caipirinha in de hand op het strand. Het voelt bijna crimineel om niet op het strand te zijn wanneer de zon schijnt in Rio! Van alle feestjes die we deden in Rio, was Fundacao Progresso mijn favoriet. Dit is een feest in een grote zaal in Lapa, de uitgaansbuurt van Rio. Het is een sambafeest, waar er in het midden een podium staat met een stuk of 10 muzikanten die samen samba spelen. Overal rond het podium dansen mensen. De sfeer is fantastisch, intiem en vrij, maar toch ruimtelijk. Omdat de bar ver weg is, kopen Brazilianen vaak ijs emmers vol biertjes. Die zetten ze dan op de grond voor hen en zo kunnen ze hun “territorium” afbakenen. 
Ondertussen ben ik al zo lang in Rio dat mijn hostel volgeboekt is en ik moet veranderen. Samen met een vriend gaan we naar het rivaliserende hostel, dat een gigantische en goed uitgeruste keuken heeft. We beginnen een traditie, waar we elke avond samen koken en eten. Uiteindelijk gingen mijn vrienden een voor een naar huis en op woensdag, bijna 2 weken nadat ik aankwam in Rio, besloot ik om weg te gaan toen mijn laatste Ecuadoriaanse vriendin ook het vliegtuig pakte. Ik wist dat ik het moest doen, want anders zou ik blijven plakken in de roes van stranddagen, caipirinhas en rustig flaneren op mijn Havaianas. Maar ik wil eerst nog de rest van Zuid-Amerika ervaren!
Rio heeft me in veel opzichten verrast. Ik moet toegeven dat ik op voorhand een beetje angst had om erheen te gaan, omdat ik zoveel over het gevaar van de stad hoorde. Maar het viel me zo goed mee. De stad is prachtig, vol natuur, strand en levendigheid. Rio gaat over de levensstijl, het genieten van het leven en niet enkel werken. Ik denk dat ik er in januari misschien opnieuw wat langer blijf plakken, en twijfel over wat vrijwilligerswerk doen bij een hostel zoals het organiseren van uitjes naar markten en stranddagen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *